چکیده:
در دهههای اخیر استفاده از وسایل ارتباط جمعی موجب بالا رفتن سطح آموزش و افزایش کارایی نظام آموزشی شده است. این مقاله به واسطه مروری برشرایط استفاده از وسایل ارتباط جمعی وجوامعی که در آن موفق بودهاند، سیستم آموزشی فعال و کارآمد را سیستمی میداند که درکنار معلمان متخصص و آموزش دیده از تکنولوژی های نوین آموزشی و ارتباطی نیز استفاده میشود.
مقدمه
نظام تعلیم و تربیت به عنوان جزئی از نظامهای ارتباط همگانی است که بعد از انقلاب صنعتی در آن تغییرات عمدهای در شیوه تدریس و راههای انتقال اطلاعات ایجاد شد و با ظهور وسایل ارتباط جمعی نوین از جمله رادیو و تلویزیون، آموزش از انحصار کلاس درس و کتاب بیرون آمد و دامنه وسیعتری را به خود گرفت. رواج تلویزیون در سه دهه پس از جنگ جهانی دوم دنیای جدیدی از ارتباطات را ایجاد کرد و این بدین معنا نیست که دیگر رسانهها از میان رفتند، بلکه در سیستمی بازسازی و تجدید ساختار شدند که قلبش از لامپ های خلأ و سیمای جذابش از صفحه تلویزیون ساخته شده بود. رادیو مرکزیت خود را از دست داد ولی گستردگی و انعطاف پذیری آن افزایش یافت و سبکها و مضامین خود را با ضرباهنگ زندگی روزمره مردم تطبیق داد. روزنامه ها و مجلات حالتی تخصصی یافتند و در حالیکه اطلاعات استراتژیک را در خدمت رسانه فراگیر تلویزیون قرار می دادند، به محتوای خود عمق بیشتری می بخشیدند یا جلب مخاطب را هدف خود قرار می دادند. کتاب جایگاه خود را حفظ کرده هر چند بسیاری از کتابها نا خود آگاه به متون تلویزیونی تمایل داشتند، چیزی نگذشت که فهرست پرفروش ترین کتاب ها پر شده از عناوینی که به شخصیت های مضامین رایج تلویزیونی اشاره می کردند. به نظر می رسد دلیل اصلی همه گیر شدن تلویزیون، آسانی و سادگی آن برای مخاطبان است چون مردم در امر یادگیری به آسانترین راه گرایش دارند و این آسانی در آموزشهای تلویزیونی وجود دارد...
دانلود ادامه مطلب
منبع: edu-techno.persianblog.ir