مهارت گزارش نویسی از جمله مهارت‌هایی است که همه ما بر اهمیت آن تاکید داریم اما کمتر برای آن وقت می‌گذاریم. این درحالی است که مهارت گزارش نویسی در مقایسه با بسیاری از مهارتهای دیگر می‌تواند نقشی کلیدی در رشد و پیشرفت ما، چه در محیط درس و دانشگاه و چه در محیط کار داشته باشد.

شاید شما هم از جمله افرادی باشید که این گله را دارند که یکی از همکارانشان با وجودی که فعالیت چندان زیادی نمی‌کند اما بلد است به چه شیوه‌ای فعالیت‌هایش را گزارش و ارائه دهد که مهم جلوه کند و از این طریق پله‌های رشد و ترقی را با سرعت بیشتری طی می‌کند.

ما به چند دلیل قصد داریم مهارت گزارش نویسی را به صورت جدی مورد توجه قرار دهیم:

دلیل اول اینکه تمرین حل کردن و مشارکت در بحث‌ها خود شکلی از گزارش نویسی محسوب می‌شود و تسلط بر این مهارت می‌تواند به مشارکت بهتر و اثربخش‌تر دوستان  در بحث‌ها منتهی شود.

دلیل دوم اینکه مهارت گزارش نویسی یکی از مهارتهای مهم برای تولید هر نوع محتواست و هر یک از ما از تنظیم کوچک‌ترین سند‌های رسمی سازمانی تا نشر مطلبی کوتاه در شبکه‌های اجتماعی نیازمند آن هستیم.

دلیل سوم اینکه کمتر فعالیتی وجود دارد که بتواند در حد گزارش نویسی به رشد و پیشرفت شغلی کمک کند. مدیران ارشد با ارائه و تنظیم گزارش‌های قوی، هیات مدیره و سهامداران را راضی می‌کنند. مدیران میانی با تکیه بر مهارت گزارش نویسی می‌توانند فعالیت‌های خود را به شیوه‌ای بهتر و اثربخش‌تر ارائه و معرفی کنند و اجازه ندهند که تلاش‌هایشان در میان انبوه فعالیت‌های سازمان گم شود.

کسانی هم که به تازگی وارد محیط کار می‌شوند به صورت جدی نیازمند مهارت گزارش نویسی هستند. معمولاً سرپرستان و مدیران فرصت کافی برای تنظیم گزارش‌ها ندارند و از سوی دیگر کارهای تخصصی‌تر را هم به سادگی به همکاران تازه‌وارد خود واگذار نمی‌کنند. گزارش نویسی یکی از فعالیت‌های اولیه در ورود به بسیاری از مشاغل است که متاسفانه اکثر ما به چشم یک فعالیت مهم و هدفمند به آن نگاه نمی‌کنیم و بیشتر آن را از جنس بیگاری کشیدن از نیروی تازه وارد در نظر می‌گیریم.