1.کوچک سازی (down sizing)
منظور از این فرایند در سازمانها، کوچک کردن سازمان از طریق کاهش نیروی کار یا پراکنده سازی بخشهای مختلف سازمان کسب و کار میباشد.
سازمانهای کنونی به دلیل فعالیت در محیط های پویا و رقابتی، ناگریز به پاسخگویی به محیط میباشند، بنابراین سازمانهای بزرگ برای درک نیازهای محیط و پاسخ به آنها نیازمند ارتباط مستقیم بخشهای خود با محیط میباشند، در نتیجه سعی میکنند که به بخشهای کوچک وکارآفرین تبدیل شوند تا بتوانند بقای خود را حفظ نمایند.
نوع نیروی کار، شامل ابعاد گستردهای نظیر سن، جنسیت، نژاد و تواناییها و ناتواناییهای فیزیکی و ... میباشد.
تنوع در نیروی کار بر طرز تلقی کارکنان از سازمان و کار، رابطه کارکنان با هم و به طور کلی بر فرهنگ سازمانی اثر دارد بنابراین سازمانهایی با تنوع نیروی کار نیازمند مدیرانیاند که این تفاوت و تنوع را بشناسند، آن را بپذیرند و قادر باشند به خوبی آن را کنترل و مدیریت نمایند.
3.نیروی کار جدید (new work power)
دنیای کسب و کار امروز دنیای پویا و رقابتی با انواع تکنولوژیهای جدید و مدرن است. در چنین شرایطی داشتن نیروهای مختصص و کارآمد از مزیتهای رقابتی سازمان محسوب میشود. البته مدیران امروزی علاوه بر جذب چنین نیروهایی باید توانایی حفظ و نگهداری آنها را نیز داشته باشند و در حقیقت سازمانهایی را به وجود آورند که متخصصان در آن آزادی عمل، فرصت بروز خلاقیت، پرورش تواناییها، مشارکت در تصمیم گیری ... را داشته باشند. در کل باید گفت:
در مواجهه با نیروی کار جدید مدیران با دو چالش اساسی روبرو هستند:
بر گرفته از کتاب رفتار سازمانی مورهد/گریفین
جهت مشاهده ادامه مطلب کلیک کنید.