وه! چه روح نواز است وقتی شاخههای مجنون در مسير باد و به شوق ديدار يار، زلف شانه میزنند...
بهار میآيد تا انعكاسی دگر از عطر خدا بر پارسيان هويت يابد؛ "زايش و رويش"
درختها، چون نوعروسی دلربا، جامه نو كردهاند به سپيدی شكوفهها...
بعد از سيری سرد در انتظار عشق به عريانی و خزان...
نوروز، تحول جستن انديشه است سوی نو شدن افكار به پويايی در درخش گفتار به نيكی و انديشه به پالايش از پليدی...
بلبل، عشق را به حنجره میاندازد و عاشقی را جار میزند و چكاوك در آسمان و در بی انتهايیِ ابرها، پرواز شكر به معنای رهايی عيان میدارد.
همگام با اين بوم نقاشی قشنگ، خوانی گسترده میشود و تپش قلبها، ضرب آهنگ انتظار میگردد.
هفت سينی چيدمان میشود ز ذوق سنت ايرانی به عطر عشق از سيب سرخ، نمادی زيبا از بهشت و دلانگيزی سنبل.
زلالی آب و ماهی قرمز، تمثيلی از پويش و سادگی و سبزهای كه آراستگی به روبانی قرمز دارد.
فخری معنا میگيرد كه عيد ايرانی به حيات و رويش آذين است.
و كتابی مقدس كه در لحظات ميلاد و زايش سال 1395 مژگان را تبرك میبخشد به سرمهای از آياتش و كامی به تلاوتش شيرين.
اسكناسی تا نخورده نمادی از دعای خير و رضايت بزرگترها، عيدی به پاس حرمت ريش سفيدان.
و خدايی كه قبله نگاه دعای همه
ايرانيان میگردد كه بارالها وطنم را از گزند بد خواهان هميشه ايمن دار و پرچم سه
رنگ وطن را به فخر بالندگی
مانا دارش.
اميد نگارگر تقدير در روز نگار سال 1395 ميمون خورشيدی به خط خوش نستعليق بنگارد زيباترين لحظات را به لبخند شادمانی بر ايران و ايرانی و باشد كه خود سهمی در لبخند و فخر ايران وايرانی رقم زنيم.
زینب حبیبی تبار "مدیر عامل شرکت پدیده تبار"