اگر چه استفاده از رایانه از دهه 50 میلادی در سازمان های بزرگ کشورهای صنعتی و توسعه یافته رایج بوده است ولی موضوع فناوری اطلاعات از دهه 80 میلادی در فرهنگ مدیریت و منابع درسی آن مشاهده میشود. فناوری اطلاعات مفهومی است که تا به امروز تعریف جامع و دقیقی از آن ارائه نشده است، برخی در تعاریف خود بر محور فناوری اطلاعات تاکید دارند و آن را مجموعهای از سخت افزار و نرم افزار و دیگر تجهیزات ارتباطی میدانند و این در حالی است که گروهی دیگر با توجه به نوآوریهای حاصل از آن به مجموعه از کاربران و مدیریت اطلاعات اشاره دارند.
با این دید هر تعریفی به این موضوع اشاره دارد که فناوری اطلاعات میتواند شیوه کسبوکار را دچار تغییر و تحول کند و به عنوان یک مزیت رقابتی در محیطهای کسبوکار مطرح شود، در کشور ما نیز اگر چه گامهایی در به کارگیری آن در زمینه مختلف برداشته شده، ولی هنوز ناشناخته مانده است.باید گفت که در جهان امروز تکنولوژی اطلاعات امکان سودمندی و کارآمدی اطلاعات را ممکن ساخته و به کارگیری آن تحول گستردهای را در امور مختلف مانند اداری و سیستمهای اطلاعاتی منجر شده است، طوری که امکان انتقال الکترونیکی داده ها، مدارک و اسناد و مکاتبات مختلف از طریق کامپیوتر فراهم شده است.
در این رابطه می توانید به مطلب سمی اَپ چیست مراجعه نمایید.
مطالعات نشان میدهد که بین سرمایهگذاری در فناوری اطلاعات و بازده موسسات و بهرهوری نیروی انسانی ارتباط دو سویه مثبتی وجود دارد. همچنین فناوری اطلاعات توانایی سازمانها را افزایش میدهد و این نتیجه افزایش تنوع محصولات و بهبود کیفیت و جلب رضایت مشتری است و نیز سبب تسهیل روند اداری و افزایش بازده نیروی انسانی و مدیریت میشود.
در این رابطه می توانید به مطلب توسعه منابع انسانی به معنای بقا مراجعه نمایید.
باید گفت که یکی از نتایج عمده فناوری اطلاعات و تکنولوژی های مرتبط با آن تمرکز زدایی در عین تمرکزگرایی است به این معنی که میتوان کارها را از راه دور انجام داد بدون آنکه لازم باشد در محل حضور فیزیکی و مستمر داشته باشیم که این ویژگی بر کوتاه شدن فواصل زمانی و مکانی تاکید دارد.
بنابراین باید گفت که فناوری اطلاعات و توسعه آن موجب افزایش سرعت و کیفیت در تصمیم گیری ها و مدیریت در سازمان شده و در این راه تکنولوژی های اطلاعات جهت این مهم بسیار راه گشا و موثر خواهد بود.