کد خبر: ۴۱۵۳
تاریخ انتشار: ۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۶ - ۰۹:۰۰
فناوری

مروری بر فضا‌های رنگی عکاسی

قطعا از مهمترین مولفه‌های یک عکس رنگی خوب کیفیت بالای رنگ‌ها و نزدیک بودن آن به‌چیزی است که ما آن را واقعیت رنگ می‌نامیم
ممکن است در همین ابتدا این سوال برای شما پیش آید که چرا به‎جای استفاده تنها از عبارت ساده واقعیت رنگ گفتیم آن‌چه ما آن را واقعیت رنگ می‌نامیم. 

دلیلش این است که در واقع رنگ در دید انسان‌ها کاملا نسبی است و اگر مسئله کوررنگی را مدنظر قرار ندهیم در بین انسان‌های مختلف دید متفاوتی در مورد هر رنگ وجود دارد. 

این بدان معنی نیست که رنگ‌ها کاملا متفاوت دیده می‌شوند بلکه  در میزان کم و زیادی طیف‌های رنگی تابیده شده به چشم تفاوت دارند. 

افراد مختلف تفسیر‌های متفاوتی می‌کنند. احتمالا می‌دانید که اساس فرآیند دیدن بازتابش نور است یعنی آن‌چه ما به عنوان یک رنگ می‌بینیم طیف نوری است که توسط سوژه جذب نشده و بازتابیده شده است و در واقع اگر جسمی تمام نوری که به‌آن برخورد می‌کند را جذب کند عملا ما نمی‌توانیم آن جسم را ببینیم و به‌جای جسم تنها یک حفره سیاه می‌بینیم. 
فضا‌های رنگی عکاسی1
سیاه‌ترین ماده‌ای که بشر تاکنون ساخته و بیشترین نور ممکن را به خود جذب می‌کند ماده‌ای است به نام وانتابلک (Vantablack). 

وانتابلک در واقع ماده‌ای است که از آرایه‌های نانوتیوب کربن درست شده که تا 99,965 درصد نور را به خود جذب می‌کند!

 اگر کمی در مورد آن سرچ کنید عکس‌هایی می‌بینید که به‌نظر می‌رسند بخشی از آن‌ها توسط جوهر سیاه شده‌اند در صورتی که در واقع در آن قسمت عکس جسمی از جنس و ساروکش واانتابلک قرار گرفته است. 
فضا‌های رنگی عکاسی2
دوربین ما هم این بازتابش‌ها را گرفته و آن‌ها را تبدیل به پیکسل‌هایی می‌کند که شما در نهایت می‌بینید. 

به همین دلیل نوع تفسیر دوربین‌ها از رنگ‌ها با یکدیگر متفاوت است به‌همین خاطر برای رنگ‌بندی و این که بتوان به استاندارد واحدی رسید فضا‌های رنگی به وجود آمدند. 

در سیستم‌های دیجیتالی رنگ‌ها در واحد‌های حافظه که کوچکترین آن‌ها بیت است ذخیره می شوند و با توجه به فضایی که می‌خواهیم برای هر رنگ اصلی (قرمز، سبز، آبی) اختصاص دهیم تعداد این بیت‌ها متفاوت است. 

معمولا ما با عکس‌های 8 بیتی (برای هر کانال رنگی قرمز، سبز یا آبی) سر و کار داریم. 

فضا‌های رنگی مختلف به شکل‌های مختلفی از این بیت‌ها استفاده می‌کنند هر فضای رنگی چیزی دارد که به آن گاموت رنگ آن فضای رنگی می‌گوییم که در واقع نشان دهنده تعداد رنگ‌های قابل ذخیره‌سازی در آن فضای رنگی است. 

احتمالا عبارات ProPhoto، sRGB، Adobe RGB، RGB 1998 و ... به گوشتان خورده باشد. 
فضا‌های رنگی عکاسی3
این‌ها در واقع فضا‌های رنگی هستند که شما عکستان را در آن‌ها ذخیره می‌کنید. 

در این‌جاست که مسائلی مانند کالیبراسیون مانیتور و دستگاه‌های چاپ از اهمیت خاصی برخوردار است چرا که اگر آن‌ها توانایی نمایش یا چاپ عکسی که در فضای رنگی متفاوتی ذخیره شده را نداشته باشند از نزدیک‌ترین رنگ‌های فضای رنگی خود استفاده می‌کنند و این‌جاست که رنگ عکس نهایی با آن‌چه که شما در دسترس دارید کاملا متفاوت می‌شود. 

به همین دلیل است که به شما توصیه می‌کنیم اگر می‌خواهید عکس‌های خود را به صورت دیجیتالی استفاده کنید و آن‌ها را در سایت‌های اشتراک‌گذاری عکس و...  مورد استفاده قرار دهید.