بخش دوم
عمق رنگ چیست
عمق رنگ یا عمق بیت در گرافیک رایانه‌ای که به تعداد بیت‌ها برای نمایش رنگ در هر پیکسل گفته می‌شود
جالب است بدانید که چشم انسان تنها می‌تواند تفاوت بین 1۰ میلیون رنگ را تشخیص دهد بنابراین ذخیره کردن عکس با عمقی بیش از 24 بیت اگر تنها در جهت دیدن باشد کاری بیهوده است، هر چند این را درنظر بگیرید که عکس‌های با عمق بیش از 24 بیت همچنان مفید هستند چرا که میزان اطلاعات بیشتری را نگه می‌دارند و در پردازش تصویر نتیجه نهایی بهتری ارائه می‌دهند. فرمت فایل استفاده شده برای ذخیره عکس هم در میزان بیت‌های قابل ذخیره مؤثر هستند و مثلا فرمت tiff می‌تواند 1۶ بیت در هر کانال را در خود نگه دارد در حالی که فرمت jpg نصف این میزان یعنی ۸ بیت را در هر کانال می‌تواند نگه دارد (توجه داشته باشید که این میزان هم فرای توانایی تشخیص دید انسان است.)
حضور رنگ در واقع به حضور سه چیز وابسته است، بیننده، جسم و نور، هر چند که درک بصری ما از نور سفید خالص بی‌رنگ است اما این نور در واقع حاوی تمام رنگ‌ها در محدوده مرئی است. زمانی که این نور به یک جسم برخورد می‌کند، آن جسم برخی از رنگ‌های آن را برگشت نمی‌دهد و به اصطلاح بلو که می کند. آنچه ما به عنوان رنگ یک جسم درک می‌کنیم در واقع آن طیف‌هایی است که توسط جسم بازتابیده می‌شود. چشم انسان طیف رنگی را با استفاده از دو نوع سلول یعنی سلول‌های میله‌ای (rod cells) و سلول‌های مخروطی دریافت می‌کند.
دید نور‌های ضعیف کاربرد دارند و به دیدن رنگ‌ها کمکی نمی‌کنند در حالی که سلول‌های مخروطی رنگ را دریافت می‌کنند. سه نوع سلول مخروطی در چشم وجود دارد آنهایی که به طول موج‌های پایین حساسند، آنهایی که به طول موج‌های متوسط حساسند و آنهایی که به طول موج‌های بلند حساسند. مجموع سیگنال‌هایی که هر کدام از این سلول‌ها در نتیجه برخورد نور می‌دهند طیف رنگی قابل دیدن را برای ما مشخص می‌کنند. چشم ما در محدوده زرد و سبز بیشترین حساسیت را دارد به همین دلیل است که در آرایه بیر قرار گرفته در سنسور دوربین‌های دیجیتال، رنگ سبز بیشترین فضا را به خود اختصاص داده است.
منبع: واحد فناوری پدیده تبار
مطالب مرتبط
