رضایت شغلی نگرشی است که افراد دربارۀ شغل خود دارند که
نشأت گرفته از ادراک افراد از شغلشان است. تعداد زیادی از سازمانها برای تعیین
سطوح رضایت شغلی افراد از نگرش سنجی استفاده میکنند. یکی از ابزارهای معتبر برای
سنجش رضایت شغلی، شاخص توصیفی شغل ( (GDIاست رضایت شغلی ناشی از جنبههای مختلف شغل همچون پرداخت،
فرصتهای ترفیع، سرپرست، همکاران و عوامل محیط کاری همچون سبک سرپرستان، خطمشیها
و رویهها، تعلق گروه کاری، شرایط کاری، شرایط کاری و مزایای شغلی است.
در مدل GDI پنج عامل عمده بعنوان ابعاد رضایت شغلی مطرحند که عبارتند از:
1. پرداخت
میزان حقوق دریافتی و انصاف و پرداخت.
2. شغل
حدی که وظایف شغلی، فرصت را برای آموزش و پذیرش مسئولیت فراهم میآورد.
3. فرصتهای ارتقاء
قابلیت دسترسی به فرصتها برای پیشرفت.
4. سرپرست
تواناییهای سرپرست برای نشان دادن علاقه و توجه به کارکنان.
5. همکاران
حدی که همکاران، دوستانه، شایسته و حمایتی هستند.